In dit artikel wil ik graag met je delen waarom ik spreek over de ‘verborgen’ innerlijke criticus. Om dit te illustreren, deel ik een verhaal waarin een hoogsensitieve dame een belangrijke levensbeslissing nam.
Deze dame had besloten om een nieuwe studie te beginnen, op zoek naar nieuwe inspiratie en energie. Tegelijkertijd maakte ze de moedige keuze om te stoppen met haar praktijk als psycholoog. Deze beslissing was niet zomaar genomen: ze werd hiertoe gedreven door de aanhoudende kopzorgen die het runnen van een eigen praktijk in het buitenland met zich meebracht. Een aantal jaren geleden was ze namelijk met haar gezin geëmigreerd vanwege het werk van haar man.
De beslissing pakte aanvankelijk geweldig uit. Ze kreeg nieuwe energie, maakte inspirerende trips naar Nederland om studiegenoten te ontmoeten, en merkte dat ze meer energie overhield. Wanneer vermoeidheid toesloeg, herstelde ze sneller en had ze minder hersteltijd nodig. Dit paste perfect bij haar rol als fulltime moeder van twee jongens in een nieuw land.
Toen kwam er een kantelpunt. Tijdens een gesprek met een Canadese dame, werkzaam als voedingscoach in dezelfde situatie: ook moeder en ook ondernemer, begon de twijfel binnen te sluipen. En hier manifesteerde zich de verborgen innerlijke criticus.
Ze begon te twijfelen aan haar besluit om te stoppen met haar praktijk. De verhalen van de voedingscoach klonken zo inspirerend, zo doelgericht. De innerlijke criticus fluisterde: “Met hetzelfde enthousiasme en doorzettingsvermogen zou jij dit ook kunnen.” Deze gedachte botste met haar realiteit: ze genoot van haar studie, haar energie was in balans, geen slapeloze nachten meer, veel minder stress.
Het fascinerende aan deze situatie was dat de innerlijke criticus zich aanvankelijk niet direct liet herkennen als kritische stem. Hij vermomde zich als ‘gezonde twijfel’ en ‘ambitie’. De stem klonk streng maar ogenschijnlijk redelijk: “Jij kunt dit ook, je hebt gewoon een schop onder je kont nodig.” Juist omdat deze dame soms kon floreren onder een wat hardere aanpak, was het lastig om deze stem te herkennen als de saboterende innerlijke criticus.
Uiteindelijk kwam ze tot het inzicht dat ze voor een belangrijke keuze stond: wilde ze zichzelf die spreekwoordelijke schop onder haar kont geven om haar praktijk nieuw leven in te blazen? Of wilde ze genieten van haar hervonden balans en energie, die ze zo hard nodig had voor de zorg en opvoeding van haar zoons en het leven in een nieuw land?
Het antwoord werd helder: ze hoefde niet zo streng voor zichzelf te zijn. De innerlijke criticus had haar bijna verleid tot een pad dat niet bij haar huidige levensfase paste. Maandenlang was al duidelijk geweest dat haar praktijk niet van de grond kwam in de nieuwe situatie en dat was oké.
Het belangrijkste inzicht? Stop met vergelijken. Wees blij voor het geluk van een ander zonder jezelf daaraan te spiegelen. Jij bent net zo waardevol en doet het net zo goed op jouw eigen manier. Geniet van de rust en energie die je hebt hervonden: niet alleen voor jezelf, maar ook voor je gezin.
Herken je jezelf in dit verhaal? Worstel je ook met een innerlijke criticus die zich niet altijd direct laat herkennen? Boek de introductiesessie.
Hartelijke groet,
Chungmei
✨ Ik begeleid hoogsensitieve personen naar hun Innerlijke Jaguar, Natuurlijk zelfvertrouwen en Intuïtie: www.orchidoflife.nl
🌿 Het is mijn missie om getalenteerde HSPers van trauma te bevrijden.
💎 Laten we samenwerken om een vitaal & inspirerend leven te creëren.
Lees ook:
Het verlangen om vrij te zijn werd sterker dan de angst
Ik plant graag zaadjes in vruchtbare ‘aarde’
[…] De Verborgen Innerlijke Criticus Openstellen voor de pijn onder het trauma […]
[…] De Verborgen Innerlijke Criticus Openstellen voor de pijn onder het trauma […]