Als ademcoach ben ik vaak getuige van diepgaande momenten wanneer cliënten delen van zichzelf tegenkomen die ze hebben vermeden. Deze sessie met een cliënt illustreert hoe ons lichaam emoties vasthoudt waar we nog niet klaar voor zijn, en hoe ademwerk ons kan helpen aanwezig te blijven met deze moeilijke gevoelens.
De Aanvankelijke Weerstand
Livia kwam naar onze sessie met spanning in haar nek, wat zeurende pijn in haar onderrug, en een hoofd dat “vrij vol” aanvoelde. Maar wat me het meest opviel was haar relatie met boosheid – een emotie die ze koste wat kost op afstand wilde houden.
“Ik wil het heel graag heel ver van me weg,” vertelde ze me over haar boosheid. Toch erkende ze ook een pijnlijke paradox: wanneer boosheid opkwam, raakte ze er volledig mee geïdentificeerd, overtuigd in die momenten dat haar woede terecht was. Pas achteraf vroeg ze zich af waarom ze er zo’n groot probleem van had gemaakt.
Dit is een worsteling die velen van ons hebben met moeilijke emoties – we willen ze ofwel volledig wegbannen of we worden er volledig door geconsumeerd. Er is zelden een middenweg waar we simpelweg bij de emotie kunnen zijn zonder erdoor overweldigd te worden.
De Wijsheid van het Lichaam
Toen we begonnen met de ademsessie, begon Livia’s lichaam meteen te communiceren. Ik kon haar verhoogde hartslag zichtbaar zien kloppen in haar nek – haar systeem stond op spanning. Dit is gebruikelijk wanneer we delen van onszelf gaan tegenkomen die we meestal vermijden.
We begonnen met een eenvoudig adempatroon – vier tellen in door de neus, acht tellen uit door de mond. Dit helpt het parasympathische zenuwstelsel te activeren en creëert wat initiële rust voordat we dieper zouden duiken.
Maar toen we overgingen naar verbonden ademhaling, gebeurde er iets fascinerends. Bij het ademen door haar neus (wat ze gewend was van yogabeoefening), schakelde Livia onbewust over naar een meer gecontroleerde, meditatieve staat. Haar lichaam wist hoe het pauzes moest creëren, hoe het het vertrouwde ritme van in-pauze-uit-pauze moest handhaven. Dit kwam door haar jarenlange ervaring met yoga ademhalingstechnieken.
Toen we echter overschakelden naar de verbonden ademhaling via de mond, begon het echte werk.
Het Doorbraakmoment
Met een patroon van korte, scherpe ademhalingen gevolgd door langere uitademingen, begonnen we toegang te krijgen tot diepere lagen van spanning. Livia’s lichaam reageerde onmiddellijk – warmte die zich door haar onderrug verspreidde, haar linkerschouder die steeds strakker en hoger werd en haar kaak die zich spande. “Het voelt alsof ik zo heb rondgelopen,” zei ze, terwijl ze demonstreerde hoe haar linkerschouder naar haar oor was gestegen. Haar lichaam liet haar zien hoe ze stress en onderdrukte emoties had gedragen.
Terwijl we doorgingen met negen korte ademhalingen gevolgd door één lange uitademing, zag ik Livia’s systeem verder activeren. Kleuren begonnen te verschijnen achter haar gesloten ogen – paars en roze. Haar hoofd voelde zwaar. De drang om te vluchten werd overweldigend.
“Mijn eerste reactie is niet om te blijven, maar om te vluchten,” gaf ze toe. “De onrust uitte zich in de gedachte ‘ik wil hier nu niet zijn.'”
De Uitnodiging om te Blijven
Dit is een belangrijk moment in elke ademsessie – wanneer de cliënt zijn of haar grens tegenkomt, hun gewoontepatroon van vermijding. In plaats van haar toe te staan over te gaan naar een fysieke ontlading via het maken van klanken, nodigde ik Livia uit om bij het ongemak te blijven.
“Wat doet het emotioneel met je om bij dit gevoel van onrust te blijven?” vroeg ik.
Ze beschreef het gevoel als zwaar en drukkend. Toen ik vroeg hoe het erbij blijven eruit zou kunnen zien, worstelde ze – omdat bij moeilijke emoties blijven niet iets is wat we geleerd hebben. We zijn geconditioneerd om ongemakkelijke gevoelens op te lossen, te veranderen of ervan weg te vluchten.
Maar dit is wat ik heb geleerd door ademwerk: de uitnodiging is om aanwezig te zijn met wat er is, zonder in de vermijding te gaan zitten.
Het Leermoment
“Je bent nu hier, Livia,” vertelde ik haar. “Je bent hier. En ik wil je uitnodigen om erbij te blijven. Om te voelen wat het je wil vertellen. Jouw reactie erop te ervaren. Je bent er al.”
Dit is de kern van ademwerk en, eigenlijk, van al het diepe helingswerk. We leren om aanwezig te blijven met onze ervaring, zelfs wanneer elke vezel van ons wezen wil wegrennen. We ontdekken dat we bij moeilijke emoties kunnen zijn zonder erdoor vernietigd te worden.
De Bredere Les
Livia’s sessie illustreert iets universeels over hoe we omgaan met moeilijke emoties, in het bijzonder boosheid. We schommelen vaak tussen twee uitersten: complete vermijding (“Ik wil het ver van me weg houden”) en complete identificatie (“In dat moment ben ik er volledig van overtuigd dat ik terecht boos ben”).
Het ademwerkproces biedt een derde optie – aanwezigheid zonder identificatie. We kunnen boosheid erkennen wanneer het opkomt zonder het te worden. We kunnen zeggen: “Oh, dit is dat deel van mij dat nu spreekt. Ik ga ermee zijn, voordat het zijn weg naar buiten vindt.”
Dit gaat niet over onderdrukking of expressie in de traditionele zin. Het gaat over ruimte creëren – ruimte om te voelen, ruimte om te ademen, ruimte om onze reactie te kiezen in plaats van uit gewoonte te reageren.
De Voortdurende Reis
Toen onze sessie eindigde, was Livia nog steeds midden in haar ervaring – de warmte in haar rug, de spanning in haar schouder, de drang om te vluchten. Maar nu was ze aanwezig in plaats van er vandaan te rennen.
Dit is het echte werk: leren om bij onszelf te blijven door al onze ervaringen heen, zowel comfortabel als oncomfortabel. Het gaat er niet om alles goed te laten voelen, maar om de capaciteit te ontwikkelen om bij wat er ook opkomt te kunnen zijn.
In mijn ervaring is dit waar transformatie gebeurt – niet in de dramatische ontlading of de piekervaring, maar in de stille momenten waarin we ervoor kiezen om aanwezig te blijven bij onszelf, zelfs wanneer het moeilijk is.
De adem wordt ons anker, onze weg terug naar het huidige moment, onze herinnering dat we bij wat we ook ervaren kunnen zijn zonder erdoor overweldigd te worden. En in die aanwezigheid vinden we niet alleen genezing, maar een diepere intimiteit met onszelf en ons volledige spectrum van menselijke ervaring.
Hartelijke groet,
Chungmei
HSP Coaching & Somatische therapie
Voor meer verbinding, innerlijke vrijheid, meer jezelf
Boek de introductiesessie van 1.5 uur in mijn praktijk in Den Haag of via videobellen.
Meer lezen over de ontwikkeling van woede in mijn praktijk, bestel hier het eboek Ben je boos? Dan mag dat!
